Οξεία Παγκρεατίτιδα

Η πάθηση είναι γνωστή στον ενήλικο πληθυσμό λόγω της κατάχρησης αλκοόλ και της συχνής χολοκυστοπάθειας. Η αιτιολογία της όμως είναι διαφορετική στον παιδικό πληθυσμό με κύριο αίτιο τις κακώσεις, φάρμακα της ομάδας των κορτικοστεροειδών και χημειοθεραπείας, διάφορες φλεγμονές όπως η παρωτίτιδα, η κυστική ίνωση και η ελκώδης κολίτιδα. Η κλινική εικόνα παρουσιάζει επιγαστρικό πόνο με αντανάκλαση στην οσφύ, ναυτία, ανορεξία, πυρετό. Τα ευρήματα της εξέτασης είναι πυρετός, ταχυκαρδία, υπόταση, εντοπισμένη ευαισθησία στο επιγάστριο, αναπηδώσα ευαισθησία, μυική σύσπαση και ελαττωμένοι εντερικοί ήχοι. Από τα εργαστηριακά ευρήματα βλέπουμε λευκοκυττάρωση, υπασβεστιαμία, υπεργλυκαιμία, διαταραχές πηκτικότητας και αυξημένα επίπεδα αμυλάσης και λιπάσης. Η παθοφυσιολογική βάση είναι αυτή της απελευθέρωσης πεπτικών ενζύμων και της ενεργοποίησής τους μέσα στο παγκρεατικό παρέγχυμα με επακόλουθη αυτόλυση και καταστροφή του ιστού. Η θεραπεία αρχικά είναι συντηρητική φαρμακευτική με ενδοφλέβια υγρά αναζωογόνησης και παρεντερική διατροφή, αντιβιοτικά και ρινογαστρικό σωλήνα για εντερική ανάπαυση. Η χειρουργική αντιμετώπιση ενδείκνυται σε επιπλοκές όπως η ψευδοκύστη που παραμένει πλέον των 3 μηνών, αποστήματα και παγκρεατικό ασκίτη. Λόγω του αυξημένου κινδύνου που αντιμετωπίζει ένας ασταθής ασθενής με παγκρεατίτιδα είναι πολύ σημαντική η έγκαιρη διαφορική διάγνωση της από την οξεία σκωληκοειδίτιδα ώστε να αποφευχθεί η άσκοπη αρχική επέμβαση και οι σοβαρές επιπλοκές της.