Νέο Εθνικό Συνταγολόγιο 2007!

Ξαφνικά ο χρόνος σταμάτησε και κοίταξα το ημερολόγιο. Όχι δεν έκανα λάθος. Βρισκόμαστε σττη μέση του σωτήριου έτους 2009. Και όμως ο ΕΟΦ εξέδωσε το νέο συνταγολόγιο για το έτος 2007. Μπορούμε λοιπόν όλοι μας να το προμηθευτούμε από τον Σύλλογο. Μη φοβάστε δεν ζητάνε καθυστερημένες συνδρομές όπως όταν θες νέο σήμα για το αυτοκίνητο. Εμπεριέχονται όλα τα "νέα φάρμακα" που κυκλοφόρησαν έως το τέλος του 2006. Και με τα καινούργια φάρμακα, τη δοσολογία και τις ανεπιθύμητες ενέργειες τι γίνεται? Μάλλον πρέπει να κάνουμε υπομονή άλλα 4 χρόνια για την "νέα" έκδοση. Μερικά από τα ενδιαφέροντα σημεία του συνταγολογίου είναι το γεγονός της αφιλοκερδούς συμμετοχής της συντακτικής επιτροπής-έτσι εξηγείται η χρονοκαθυστέρηση- και η ιδιαίτερη μνεία στο αγγλικό BNF του οποίου είναι και πτωχή αντιγραφή. Φιλότιμη η προσπάθεια δε λέω αλλά δοκιμάστε μικρότερους χαρακτήρες την άλλη φορά δεν έχουμε όλοι πρεσβυωπία. Ίσως χωρέσει περισσότερες πληροφορίες με σημαντικό κέρδος για όλους μας και τους ασθενείς μας. Ας υποβάλλω ξανά το ανεδαφικό αίτημα για παιδιατρικό συνταγολόγιο. Είναι αδύνατη και επικίνδυνη η συνταγογράφηση με ποσοστά δόσης ενηλίκου. Για παράδειγμα δεν αναφέρονται πουθενά οι τόσο σημαντικές δόσεις τοπικών αναισθητικών με αποτέλεσμα χορήγηση τερατωδών δόσεων στα παιδιά με σημαντική νοσηρότητα και ιατρική και ποινική ευθύνη. Χάθηκε επίσης η οικολογική ευαισθησία για τη χρησιμοποίηση ανακυκλωμένου χαρτιού? Θα έπρεπε ο Σύλλογος που ανέλαβε τη διάθεσή του να απαιτεί το παλιό πίσω για ανακύκλωση. Καλή χρήση σε όλους.

Οπιοφοβία

Το τελευταίo άρθρο του BMJ που αφορά τη διαχείριση του πόνου των ασθενών είναι πολύ διαφωτιστικό και ταυτόχρονα αποκαρδιωτικό. Είναι γνωστή η ευεργετική δράση της μορφίνης στην αντιμετώπιση του χειρουργικού πόνου και στην ανακούφιση του πόνου ασθενών στα τελικά στάδια κακοήθειας. Το 80% της χορηγούμενης ποσότητας οποιειδών καταναλώνεται στις 20 πλουσιότερες χώρες του κόσμου. Ο μέσος παγκόσμιος όρος μορφίνης/capita για το 2003 ήταν 5mg. Ταυτόχρονα η Βρετανία καταναλώνει 20 mg/capita ενώ η Αυστρία βρίσκεται στην κορυφή της θεραπευτικής χρήσης. Όταν οι αφρικανικές χώρες απαιτούν καλύτερη διαχείριση του πόνου με σκευάσματα από του στόματος ο δικός μας Ε.Ο.Φ υποκύπτει στην οπιοφοβία του και δεν εγκρίνει το διάλυμα θειικής μορφίνης Oramorph 10mg/5ml το οποίο σε δόση 0.2-0.5mg/kg/δόση κάθε 4 ώρες προσφέρει ικανοποιητική αναλγησία στα παιδιά. Οι γνωστές από χρόνια συσκευές ελεγχόμενης χορήγησης από τον ασθενή PCA(Patient Controlled Analgesia) απαραίτητες για την μετεγχειρητική φροντίδα των ασθενών αποτελούν προιόν επιστημονικής φαντασίας ακόμη και στα πιο σύγχρονα νοσοκομεία μας. Πρόκειται άραγε για τον φόβο του εθισμού, την άγνοια σωστής και ασφαλούς δοσολογίας ή την απίστευτη γραφειοκρατία που βασανίζει το ΕΣΥ? Μήπως χρειάζεται να καλλιεργήσουμε παπαρούνες για να μη πεθάνουμε με βασανιστικούς πόνους στα γεράματα εγκαταλειμμένοι από το κράτος που νοιάζεται μόνο για τους ενεργούς και φορολογικά πρόθυμους πολίτες?

Περί αντιβιοτικών

Εκτεταμένη βιβλιογραφία ελληνική και ξένη συναντά κανείς για τη σωστή χρήση των αντιβιοτικών.Πως εξηγείται τότε η παρορμητική συμπεριφορά όλων μας όταν έρχεται η στιγμή να αποφασίσουμε εάν θα ήταν χρήσιμη η προφυλακτική αντιβιοτική αγωγή ή πιο είναι το κατάλληλο αντιβιοτικό για το συγκεκριμένο μικροβιακό πληθυσμό? Τότε πραγματικά χάνεται η μπάλλα και συνήθως οι κεφαλοσπορίνες 3ης-4ης γενιάς βγαίνουν από τη φαρέτρα για να βομβαρδίσουμε κοινά μικρόβια με καλή ευαισθησία στα συνήθη αντιβιοτικά. Επεμβάσεις εκ φύσεως καθαρές όπως η βουβωνοκήλη, υδροκήλη, κρυψορχία, φίμωση στις οποίες δεν είναι απαραίτητη η αντιβιοτική αγωγή όπως απέδειξαν εμπεριστατωμένες μελέτες, αντιμετωπίζονται σαν δυνητικά μολυσμένες. Απλές δυνητικά μολυσμένες επεμβάσεις όπως η καταρροική ή οξεία σκωληκοειδίτιδα βαπτίζονται ρυπαρές για τον φόβο των επιπλοκών επιμόλυνσης του τραύματος και ακολουθούν αρκετές δόσεις αντιβιοτικών όταν 1-2 δόσεις ανάλογα με την φαρμακοκινητική του φαρμάκου επιλογής με πρώτη δόση στην εισαγωγή της αναισθησίας είναι αρκετές. Η τριμεθοπρίμη καταξιωμένο στο εξωτερικό φάρμακο χρόνιας χορήγησης για τη συντηρητική αντιμετώπιση της κυστεοουρητηρικής παινδρόμησης στα παιδιά, είναι γνωστή στην Ελλάδα μόνο μέσα από τον συνδυασμό της με σουλφοναμίδες το γνωστό Bactrimel/Septrin του οποίου η χρήση στην Ευρώπη έχει περιοριστεί εδώ και 10 χρόνια για την αντιμετώπιση συγκεκριμένων μόνο λοιμώξεων όπως της πνευμονίας από pneumocystis σε ασθενείς με AIDS ή αιματολογικές διαταραχές. Ίσως η εισαγωγή generic φαρμάκων βοηθήσει στην σωστή επιλογή αντιβιοτικού, καταπολεμήσει τις συναλλαγές, ενισχύσει την τοπική φαρμακοβιομηχανία και ελαττώσει τις κρατικές δαπάνες των νοσοκομειακών προμηθειών.

Αντιβιοτικά και διάρροια

Όλοι γνωρίζουμε πόσο αλλάζει η χλωρίδα των βλεννογόνων μας μετά από αντιβιοτική αγωγή μιας εβδομάδας.Πολύ συχνά μάλιστα ακολουθεί διάρροια και λοίμωξη από Clostridium difficile.Η πιο πρόσφατη διπλή τυφλή τυχαιοποιημένη μελέτη από κορυφαίο νοσοκομείο του Λονδίνου φέρνει στη επιφάνεια την χρησιμότητα των προβιοτικών ροφημάτων στην πρόληψη των επιπλοκών από τη χρήση αντιβιοτικών.Τα ροφήματα αυτά που κυκλοφορούν ελεύθερα στην ελληνική αγορά περιέχουν Lactobacillus casei, L bulgaricus, και Streptococcus thermophilus παράγοντες που προστατεύουν το έντερό μας και προλαμβάνουν τη διάρροια και τη λοίμωξη με παθογόνους μικροοργανισμούς.Αρκεί να πίνει κανείς 100 ml δυό φορές τη μέρα σε όλη τη διάρκεια της αγωγής και μια εβδομάδα ακόμη αφού αυτή ολοκληρωθεί.