
Με αφορμή την πρώτη επιπλοκή που συνάντησα μετά σκωληκοειδεκτομή λόγω οξείας σκωληκοειδίτιδος και προφυλακτική χημειοθεραπεία με ενδοφλέβια κεφουροξίμη θα ήθελα να σταθώ και να τονίσω την αυξημένη κλινική υποψία που πρέπει να έχουμε όταν ασθενής μας παρουσιάζει διαρροικό σύνδρομο με πυρετό και κοιλιακό άλγος ενώ προηγήθηκε χορήγηση αντιβιοτικών ιδιαίτερα κεφαλοσπορινών σε οποιαδήποτε μορφή. Ιδιαίτερα δύσκολη η Δ.Δ μετεγχειρητικά προτού ξεκινήσουν οι διαρροικές κενώσεις και ο νούς πηγαίνει σε χειρουργικής φύσης επιπλοκές όπως συλλογές, ρήξη κολοβώματος σκωληκοειδούς, διάτρηση κοίλου σπλάγχνου που πέρασε απαρατήρητη στη διάρκεια λαπαροσκοπικής ή ανοικτής επέμβασης. Η διάγνωση μπαίνει με το ιστορικό, την κλινική εικόνα και τον απεικονιστικό έλεγχο. Συνήθως τα συμπτώματα υποχωρούν με τη διακοπή του αντιβιοτικού. Σε ένα ποσοστό 15-20% τα συμπτώματα οφείλονται σε κολίτιδα από
Clostridium Difficile και η ανίχνευση των τοξινών Α και Β σε δείγμα κοπράνων θέτει τη διάγνωση και κάνει αναγκαία τη χορήγηση μετρονιδαζόλης σε δόση 7.5 mg/kg/8h για 10-15 μέρες στα παιδιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου