Τετάρτη 27 Αυγούστου 2008

Οδύσσεια

Τι εξαιρετικός τόπος διακοπών και όμως τι εφιαλτικό γίνεται το τοπίο ξαφνικά εάν κάποιος στην παρέα χρειαστεί γιατρό στο νησί. Το υποτυπωδώς στελεχωμένο και εξοπλισμένο Κέντρο Υγείας λειτουργεί σαν τροχονόμος καλώντας με την πρώτη ανάγκη το φουσκωτό σκάφος του λιμενικού για τη διακομιδή στο απέναντι νησί που ευτυχώς διαθέτει νοσοκομείο. Εκεί συναντά κανείς το γνωστό ΕΣΥ. Φτωχές εγκαταστάσεις, παλιά ακτινολογικά μηχανήματα που συνέχεια χαλούν, κουρασμένους γιατρούς από την καθημερινή πάλη με τις άθλιες συνθήκες εργασίας, αμυντική ιατρική λόγω του δημόσιου χαρακτήρα. Ευτυχώς ο "άρρωστος" εκδήλωσε γρήγορα όρεξη για φαγητό και έτσι γλύτωσε τη σκωληκοειδεκτομή και τις διακοπές μας. Ανάμεσα στις υπόλοιπες υπέροχες αναμνήσεις θα μείνει και εκείνη η νύχτα που σαν Miami Vice διασχίσαμε τη θάλασσα πετώντας σχεδόν πάνω στα κύματα με τους φουσκωτούς λιμενικούς να κλαίνε την μοίρα τους για την αναπάντεχη αυτή αγγαρεία. Ένα ευχαριστώ στον γιατρό και λαογράφο Κο Καλλίνικο και τους συνεργάτες του.

4 σχόλια:

ΔΙΟΝΥΣΟΣ είπε...

Οπως το ΕΣΥ έτσι και εμείς θέλουμε συντήρηση Γιάννη μου. Ελπίζω όλα καλά. Τάχω περάσει με 8 μπωφόρια και βέβαια εμπιστευόμουν τον εαυτό μου όχι σε δημόσιουπαλλήλους πιθανα σε δυσμενή μετάθεση;;

Μαρινόπουλος Γιάννης είπε...

Έτσι σκέφτομαι Διονύση να αφαιρέσω λαπαροσκοπικά την σκωληκοειδή στα παιδιά μου πριν τελειώσουν το Λύκειο και πάνε διακοπές στα νησιά με τους φίλους.

ΔΙΟΝΥΣΟΣ είπε...

Μην αγχώνεσαι απλά ενυδάτωση σε τόπους και χρόνους λειψυδρίας. Για ψυχολογικούς λόγους η επαφή με ένα τηλέφωνο ιδιωτικής αεροκομιδης με ελικόπτερο έτσι για τα πιό απίθανα, βοηθάει...Ξεχνάς ότι δεν υπάρχει η έννοια της χρόνιας σκωληκοειδίτιδας, μια κυστούλα ωοθήκης στη 12άρα κάνει το ίδιο μπέρδεμα...

Μαρινόπουλος Γιάννης είπε...

Πόσο είναι αλήθεια αυτό άραγε? Συχνά βλέπω παιδιά με οξύ κοιλιακό άλγος σε έδαφος χρόνιων κοιλιακών αλγών και η σκωληκοειδής μικροσκοπικά παρουσιάζει φλεγμονώδεις διηθήσεις και υοπερπλασία λεμφοζιδίων με σκληρυντικά στοιχεία. Μακροσκοπικά δε συνήθως η απόφυση είναι καθηλωμένη σε κάμψη από συμφύσεις του μεσεντεριδίου. Τελευταία αναρωτιέμαι εάν είμαι πολύ συντηρητικός με την σκωληκοειδίτιδα αφού δεν έχω βγάλει ούτε μία υγιή για να δικαιολογήσω το διεθνές ποσοστό του 10% των μη παθολογικών σκωληκοειδεκτομών.