Υδρονέφρωση

Ανιχνεύεται συνήθως προγεννητικά στο υπερηχογράφημα των 18-22 εβδομάδων και είναι μια πηγή ανησυχίας για γονείς και γιατρούς. Αρκετές περιπτώσεις αποδεικνύονται αθώες μετά την γέννηση ενώ άλλες παρουσιάζουν διαφορετικού βαθμού διάταση της νεφρικής πυέλου. Η διαφορική διάγνωση περιλαμβάνει παθήσεις όπως η ΚΟΠ, οι βαλβίδες οπίσθιας ουρήθρας και στενώσεις στο ύψος της πυελοουρητηρικής και κυστεοουρητηρικής συμβολής. Πολύ σημαντική για την ταξινόμηση και την απόφαση για παρέμβαση είναι η ακριβής μέτρηση της προσθιοπίσθιας εγκάρσιας διαμέτρου της πυέλου του νεφρού σε περιπτώσεις στενώσεως της ΠΟΥΣ. Μεγέθη κάτω των 12 χιλιοστών είναι άνευ σημασίας. Από 12-20 χιλιοστά χαρακτηρίζεται ώς ήπια-μέτρια υδρονέφρωση. Διάταση άνω των 50 χιλιοστών αποτελεί πολύ σοβαρή κατάσταση και η παρέμβαση θεωρείται απαραίτητη. Είναι απαραίτητο να εξαντλείται η συντηρητική αντιμετώπιση ιδιαίτερα σε περιπτώσεις καλής νεφρικής λειτουργίας και απουσίας λοιμώξεων αφού έχει παρατηρηθεί αυτόματη βελτίωση χωρίς χειρουργική διόρθωση. Ιδιαίτερα στη νεογνική ηλικία όπου τα ποσοστά των χειρουργικών επιπλοκών είναι πολλαπλάσια η αναμονή είναι κανόνας. Η παρακολούθηση περιλαμβάνει τακτικό έλεγχο με υπερηχογράφημα, διουρητικό νεφρόγραμμα και βιοχημικές εξετάσεις νεφρικής ομοιόστασης. Η εμπεριστατωμένη αυτή πρακτική πηγάζει από μελέτες και ανακοινώσεις των τελευταίων 10 ετών από αυθεντίες του NHS όπως ο Ransley και Duffy.