Υποξαιμική ισχαιμική εγκεφαλοπάθεια

Η τόσο δυσάρεστη εγκεφαλική βλάβη των νεογνών λόγω έλλειψης οξυγόνου και φτωχής αιματικής άρδευσης δεν μπορεί να τοποθετηθεί συχνά σε ένα χρονικό πλαίσιο κάνοντας τον έως τώρα χρησιμοποιούμενο όρο "περιγεννητική ασφυξία" αδόκιμο. Τα αίτια συχνά δεν εξακριβώνονται και ποικίλουν από συγγενή μεταβολικά σε ενδομήτρια και περιγεννητικά. Το αποτέλεσμα διαφέρει ανάλογα με τη διάρκεια της προσβολής και την έκταση της ισχαιμίας. Προεξάρχει η εγκεφαλική παράλυση, η νοητική υστέρηση και οι μαθησιακές δυσκολίες. Η έγκαιρη αναζωογόνηση και υποστήριξη του νεογνού περιορίζει τη βλάβη. Η αποκατάσταση κατευθύνεται στους τομείς που παρουσιάζει δυσκολίες το νήπιο αργότερα όπως η κίνηση, η κατάποση, η μάθηση και η ομιλία. Η συχνότητα κυμαίνεται από 1-8 ανά 1000 γεννήσεις και η πάθηση αποτελεί ένα πολύ συχνό αίτιο ιατρικής αγωγής για αποζημίωση.