Universities

Δύσκολα κρατώ τα έντυπα νέα καθώς παίρνω το πρωινό μου αλλά απολαμβάνω αυτή τη στιγμή την αίσθηση του χαρτιού. Η ματιά μου πάντα πηγαίνει αυτόματα αριστερά όπου διαβάζω για τις "κατακλυσμιαίες" αλλαγές στα πανεπιστήμια της χώρας. Οι μνήμες αναδύονται γρήγορα παρόλο που πέρασαν 25 χρόνια από τότε. Θυμάμαι τα άδεια αμφιθέατρα που γέμιζαν σε συνελεύσεις, τη φτωχιά βιβλιοθήκη που εξυπηρετούσε μόνο σαν αναγνωστήριο, τις ταπεινές νοσοκομειακές συνθήκες, τους άφαντους καθηγητές κυνηγούς ακαδημαικής και ιδιωτικής καρριέρας. Φοβάμαι πως τίποτε δεν άλλαξε από τότε. Τυχεροί όσοι συνάντησαν την αληθινή γνώση και ζεστασιά των ξένων πανεπιστημίων. Εμείς ονειρευόμαστε τουλάχιστον τα παιδιά μας να γνωρίσουν ένα διαφορετικό κόσμο. Εκεί όπου η σοφία δίνεται απλόχερα στους επόμενους, ξέροντας ότι η αέναη αυτή διαδικασία προάγει την ανθρώπινη φυλή.