Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2007

ΟΧΙ

Ας θυμηθούμε την άρνηση των παπούδων μας στον εισβολέα πριν από 67 χρόνια και ας βροντοφωνάξουμε και εμείς ένα δικό μας ΟΧΙ σε οτιδήποτε προσπαθεί να εισβάλλει και να καταστρέψει το κοινωνικό, οικογενειακό, επαγγελματικό οικοδόμημά μας.Ο Παππούς μου πολέμησε στα χαρακώματα της Αλβανίας και τραυματίστηκε βαρειά στο κεφάλι από θραύσμα ιταλικής οβίδας.Επέζησε και έσμιξε ξανά με τους δικούς του μετά από πολύ καιρό νοσηλείας.Ίσως πήρα απ'αυτόν την ξεροκεφαλιά και το αγύριστο κεφάλι.Με τον δικό μου αγώνα τιμώ την μνήμη του και τα ανδραγαθήματά του.Ευτυχώς ή δυστυχώς δεν χρειάζεται να δείξω το θάρρος μου στη μάχη με όπλα.Όμως θα συνεχίσω τον αγώνα μου για τη θέσπιση θεραπευτικών πρωτοκόλλων στον παιδιατρικό πληθυσμό ακόμη και εάν αυτό σημαίνει να κατονομάσω αυτούς που καταχρώνται της εμπιστοσύνης του κοινού και τα θεραπευτικά τους κριτήρια είναι ταυτόσημα με την αισχρή επιδίωξη του πλούτου.ΟΧΙ η περιτομή νεογνών και νηπίων είναι βάρβαρη πρακτική.ΟΧΙ η γαστρεντερίτις δεν θεραπεύεται με την αφαίρεση της υγιούς σκωληκοειδούς.ΟΧΙ η κυστεοουρητηρική παλινδρόμηση δεν είναι πλέον χειρουργική πάθηση.ΟΧΙ η υδροκήλη στην νεογνική ηλικία δεν χρειάζεται επέμβαση.ΟΧΙ ο ανελκόμενος όρχις δεν απαιτεί χειρουργική καθήλωση.ΟΧΙ ο Ιατρικός Σύλλογος δεν μπορεί να σας καλύπτει πλέον όσες κουμπαριές και εάν κάνετε.

Δεν υπάρχουν σχόλια: